Alerjik reaksiyon veren bir maddeden, yani bir alerjeninizden uzak duruyorsanız yine de tedavi olmanız gerekir mi? Sık aldığım sorulardan bir tanesi. Örneğin: “Çimene alerjim var ve ben bahçede dolaşmıyorum, çimenin üstünde gezmiyorum, dikkat ediyorum.” Veya “Güle alerjim var, ben asla güle dokunmam. Yine de tedavi olmak zorunda mıyım?” gibi… Tabii ki tedavi olmak zorundasınız. Birincisi bu sizin bildiğiniz bir alerjen. Yani sizin bardağınız artık dolmuştur ve taşmaya başlamıştır. Bardağı asıl dolduran ana alerjenleri, gıda intoleranslarını, daha büyük alerjenleri bilmiyorsunuz. Dolayısıyla bugün güle alerjiniz olabilir, yarın bir başka alerjen bunun üstüne eklenebilir ve bu çığ gibi giderek artar ve siz daha büyük tepkiler vermeye başlarsınız. Hatta anaflaktik şok etkisi yaratan alerjenlerle karşılaşmaya devam edebilirsiniz. Dolayısıyla tedavi olmak zorundasınız. Bir de bilmediğiniz alerjenler var. Örneğin hayvanlara karşı alerjiniz olabilir. Hayvan tüyleri epitel dokusu içerdiği için daha çok alerjik reaksiyon gösterebiliyor. Kan testlerinde at tüyüne karşı alerjisi olan hastalarımız çıkabiliyor. Hayatında ata dokunmamış, ata binmemiş, atla karşılaşmamış insanlar. Fakat farkında değiller ki evde kullandıkları banyo kesesi at tüyünden yapılıyor. Aslında hiç dokunmuyoruz, hiç karşılaşmıyoruz dediğimiz birçok madde hayatımıza çoktan girmiş durumda. Günlük kullanımda, yediklerimizde, içtiklerimizde, iş hayatımızda bizim alerjik problem yaratan maddelerimizle mutlaka karşılaşma şansımız var. O yüzden alerjiniz varsa mutlaka tedavi olun.